اسانس ها ترکیبات روغنی فرار هستند که از بخش های مختلف گیاهان معطر مانند برگ، پوست، گل، میوه، دانه و ریشه گرفته می شوند.
اسانس ها جنبه گیاهی دارند و شامل ترکیبات شیمیایی سنگین، فرار و چرب می باشند. در اصل وجود بوی خوش این گونه گیاهان یا مزه آن ها، به دلیل وجود این اسانس ها می باشد. محل تشکیل و جایگزینی روغن های فرار در گیاهان به تیره های مختلف آن بستگی دارد. به عنوان مثال در گیاهان تیره نعناع، اسانس ها در تارهای ترشح کننده گیاه، در چتریان در لوله های روغنی و در گل محمدی در گلبرگ های آن قرار دارد.
اسانسهای گیاهی کاربردهای زیادی در دنیای امروز دارد؛ این اسانسها به عنوان ماده نگهدارنده، طعمدهنده و عطردهنده طبیعی در صنایع غذایی، ماده معطر در صنایع تولید مواد آرایشی و بهداشتی و پیش ماده مورد نیاز بسیاری از صنایع شیمیایی مثل حشرهکشها به کار میروند، ضمن اینکه از آنها در تهیه انواع داروهای پزشکی نیز استفاده میشود.
روشهای استخراج اسانس با توجه به نوع گیاه، نوع اسانس و کیفیت مورد نظر در اسانسگیری متفاوت است. برای استخراج اسانس از روشهایی چون تقطیر با بخار آب، استفاده از حلالهای شیمیایی، پرس سرد، استفاده از فشار بخار آب، گاز دی اکسیدکربن و آب جوش استفاده میشود.
از نظر فنی، روش آب جوش و خلا برای اسانسگیری از بسیاری از گیاهان دارویی مناسب است، چون با این روش هم کیفیت اسانس به دست آمده مطلوب است و هم به علت ایمنی بیشتر، برای مشاغل خانگی نیز توصیه میشود.
یک واحد اسانس گیری بسته به نوع فعالیتش باید حداقل دارای بخشهایی مثل انبار مواد اولیه، خشککن، دستگاه اسانسگیری و تجهیزات پس از اسانسگیری باشد، که دستگاه اسانسگیری خود باید دارای بخشهایی مثل منبع تولید حرارت، دیگ آبجوش، پمپ خلا، جداکننده و شیر تخلیه باشد.
تولید اسانس چه شیمیایی و چه طبیعی، همیشه ایده سرمایه گذاری پولسازی است. اگر با استفاده از فناوری های نوین بتوان بهای تمام شده محصول را کاهش داد، یک خلق ارزش واقعی است. چنانچه بتوان در کنار آن از طرحهای تبدیلی نیز بهره برداری نمود، یک کسب و کار پایدار و مادام العمر راه اندازی نموده اید.
شما اولین نفری باشید که به این ایده نظر می دهید.