در صنعت مد ، گروهی از مصرف کنندگان که دنبال پوشاک ارزان، یک بار مصرف اما مد روز هستند، وجود دارند. این می تواند در روند ساخت و تولید جریان های مد جدید، بسیار مفید باشد، اما متاسفانه روش تولید آن با محیط زیست چندان سازگار نیست.
به هر حال تولید لباس با مواد بازیافتی میتونه ایده بینظیری باشه که رسته کاری جدیدی رو شروع کنه.
** وقت شما برای ما بسیار ارزشمند است **
** مطالبی که در ادامه میخوانید صرفا برای سئو بوده و ارزش مطالعه ندارد **
مد یکی از بزرگ ترین صنایع جهان است و به عنوان دومین آلاینده جهان بعد از نفت، شناخته شده است. یکی از بزرگ ترین چالش هایی که صنعت مد امروز با آن مواجه است، چگونگی ایجاد لباس هایی است که نیازهای مصرف کننده را تامین کند. برای بسیاری از تولید کنندگان، تولید پوشاک با در نظر گرفتن حفظ محیط زیست، ساده نیست.
بازیافت می تواند اولین گام باشد. برای تغییر واقعی، شرکت ها و برند ها باید ابتدا خود را آموزش دهند. علاوه بر این به تغییر کامل در زنجیره تامین، برای نگه داشتن تعادل در هزینه ها و صرفه جویی در پارچه ها، نیاز دارند.
بازیافت یا استفاده مجدد، نقش مهمی در معیارهای پایداری ابعاد اقتصادی، محیطی و اجتماعی ایفا می کند. برای بازیافت، بخش مد به حذف زباله از طریق استفاده مجدد از مواد و پوشاک کامل، حفاظت از محیط زیست در کاهش ویژه زباله و استفاده مجدد از منابع طبیعی از جمله آب و الیاف طبیعی از طریق مدلی که در آن مواد مشابه می توانند بارها و بارها مورد استفاده قرار گیرند، کمک می کند.
از آنجا که بازار از رشته اصلی و به سمت رشته های مستمر حرکت می کند، فرصت هایی برای آسیاب کردن و دفع الیاف، پتانسیل وسیعی برای نوآوری در تکنولوژی های بازیافت، به علاوه محرک اقتصادی و اشتغال، ارائه می دهد.
ایده های مختلفی برای تولید لباس از بازیافت وجود دارد که هم خلاقانه و هم جالب است. چند نمونه از ایده های این کار عبارتند از:
استفاده از کیسه های پلاستیکی و بطری های آب:
مواد مصنوعی بازیافت شده مثل کیسه های پلاستیکی و بطری آب به ذرات ریز تبدیل می شوند، سپس تجزیه و ذوب و در نهایت به نخ تبدیل می شوند. به طور مثال در تولید بعضی از شلوارهای جین، از ترکیب ۲۵ درصد نخ حاصل از بطری و ۷۵ درصد پنبه استفاده می گردد. نتیجه این ترکیب، پارچه ای نرم و در عین حال بادوام است.
تهیه پارچه از چای و دانه های قهوه:
با پیشرفت صنعت مد و پوشاک، مواد غذایی می توانند تبدیل به کالاهای پوشیدنی شوند. چندین طراح لباس معروف در دنیا، از کومبوجا یا مخمر چای در تولید پارچه و چرم گیاهی استفاده می کنند. لباس ها نیز باعث آسیب رساندن به محیط زیست می شوند.
لباس هایی که بزرگ یا کوچک است یا لباس های کهنه که دور ریخته می شوند، تنها در آمریکا در بیست سال گذشته حجم لباس هایی که دور ریخته شده از ۷ میلیون تن به ۱۴ میلیون تن در سال رسیده است. مواد به کار برده در انواع لباس ها برای سالیان سال در طبیعت باقی مانده و به آن آسیب جدی می رساند.
شما اولین نفری باشید که به این ایده نظر می دهید.